Psalms 2
1چرا امّتها شورش نمودهاند و طوائف در باطل تفکر میکنند؟ 2پادشاهان زمین برمیخیزند و سروران با هم مشورت نمودهاند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛ 3که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خود بیندازیم. 4او که بر آسمانها نشسته است میخندد. خداوند بر ایشان استهزا میکند. 5آنگاه در خشم خود بدیشان تکّلم خواهد کرد و به غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت. 6و من پادشاه خود را نصب کردهام، بر کوه مقدّس خود صهیون. 7فرمان را اعلام میکنم، خداوند به من گفته است، تو پسر من هستی امروز تو را تولید کردم. 8از من درخواست کن و امّتها را به میراث تو خواهم داد و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید. 9ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزهٔ کوزهگر آنها را خرد خواهی نمود. 10و الآن ای پادشاهان تعّقل نمایید! ای داوران جهان متنبّه گردید! 11خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید! 12پسر را ببوسید مبادا غضبناک شود و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته میشود. خوشابحال همهٔٔ آنانی که بر او توکّل دارند.
Copyright information for
PesOV